Ցանկ
Բաժիններ
Կոչ Շտաբից [14]
Ընդհանուր [59]
Հատուկ Գունդ [19]
Թերթերը Մեր Մասին [14]
ԶԼՄ-ների կարծիքը մեր մասին
Մինի-Չատ
200
Հարցում
Հավատում եք Հաղթանակի?
Քվեարկողների ընդհանուր քանակը: 289
Գլխավոր » հոդված » Ընդհանուր

В категории материалов: 59
Ցուցադրված Նյութեր: 1-10
Էջեր: 1 2 3 4 5 6 »

Сортировать по: Ամսաթիվ · Վերնագիր · Վարկանիշ · Մեկնաբանում · Դիտում
Сказать много и ни о чем - это тоже искусство. И им, как выяснилось, владеет президент Армении, глава шахматной федерации страны, экс-министр обороны Серж Саргсян.

Вечером 2 октября глава государства выступил с обращением. Его послание "к народу Армении и парламенту", скорее всего, было обращено к последнему, поскольку ни один из волнующих народ вопросов, г-н Саргсян не затронул. Ни слова не удосужился президент сказать о трагических событиях 1 марта в Ереване, когда, согласно официальным данным, погибли 10 и были ранены 256 человек. Не было сказано и о заключенных, обвиненных в участии в массовых беспорядках в первый день весны 2008 года. Оппозиция призывала президента амнистировать этих людей, но глава государства не внял их советам, более того, даже не затронул эту тему в своем обращении. Да и кто будет слушать оппозицию, которая в поле из 131 бойца-депутата, имеет лишь семерых сторонников.

Президент проигнорировал и темы армяно-турецких отношений и нагорно-карабахского конфликта. Поразившая весь мир своей неожиданностью инициатива Еревана пригласить президента Турции в гости и согласие Абдуллы Гюля на визит, война в Южной Осетии и в этом контексте новая ситуация в регионе, возможность военных действий в Нагорном Карабахе и Иране - почему-то остались за рамками более получасового обращения Сержа Саргсяна. А зашел бы он в любой дворик, был бы ближе к своему народу, знал бы, что на лавочках, грызя семечки и играя в любимые им шахматы, люди обсуждают именно эти темы - борьбу властей и оппозиции, бесконечные митинги, раздел общества на два лагеря, возможность налаживания отношений с Турцией, опасность войны и сдачи освобожденных земель Карабаха.

А о чем же тогда можно говорить в своем обращении к народу? - О высоком! – глобальных вызовах, диаспоре, о молодой независимой Армении, которую ожидает прекрасное будущее…

И так... Начал президент Армении с заявления, что "сегодня, закладывая начало новой традиции". "Я объявляю, что подобные послания будут иметь четкую последовательность. Каждый раз вместе будем подытоживать пройденный страной путь и выделять задачи, вокруг которых мы должны объединить наши усилия", - заявил президент Армении вечером 2 октября.

Темой, что называется, "ближе к теме" - стали глобальные вызовы и "изменчивый мир". "В этот новый период времени мы стали свидетелями новых серьезных изменений, которые имеют место вокруг нас как на уровне геополитической и региональной, как в межгосударственных отношениях, так и внутри страны. Война по соседству с нами, закрытые границы, проблемы внешних коммуникаций, осложняющие региональные отношения, столкновение сверхдержав - вот это сегодня круг реалий для Армении", - сказал Серж Саргсян.

Он заявил, что в этих условиях армяне должны решать вопросы не существования, а подъема. "В результате этих перемен ситуация вокруг нас и внутри нашего государства более не та, что была прежде. Не прежняя, но это не означает, что все перевернулось с ног на голову . Не означает, что мы во всех наших подходах должны идти на коренные изменения. Совсем наоборот, сегодня мы можем констатировать тот факт, что в течение лет наше молодое государство научилось крепко держаться на своих основах, даже в подчеркнуто неблагоприятных внешних условиях. В этих новых условиях положительным явлением становятся и будут становиться новые нормы жизни", - торжественно объявил Серж Саргсян.

Речь президента была построена в оптимистичном ключе. В частности, Серж Саргсян заявил, что для Армении не будет ничего невозможного, если все - правительство и оппозиция, госслужащие и бизнесмены, стар и млад - будут трудиться вместе. "Знаете, в чем был ключ к успеху Китая на последней Олимпиаде? Уверен - знаете. Формула проста: всеобщая устремленность - всенародное воодушевление - победа. Люди этой страны всего за несколько лет совершили настоящее чудо. Помните китайского тяжелоатлета, которому судьи не засчитали победную попытку? Он снова подошел к штанге и поднял рекордный вес - вес всей своей жизни. Думаете, он победил за счет натренированных мускулов? Нет. Победа была - в человеческом сознании", - сказал воодушевленный увиденным в Китае Серж Саргсян.

Он проинформировал о трех крупных экономических проектах, за которые возьмется Армения. В частности, в ближайшие несколько месяцев страна приступит к строительству новой АЭС, в республике будет создан Всеармянский банк и инвестиционный фонд, которые станут финансировать широкомасштабные программы, а в ближайшие несколько лет начнется строительство железной дороги Иран-Армения.

Президент коснулся также деятельности законодателей, перед которыми выступал. В частности, уведомив их, что готов в ближайшее время назначить своего особого представителя в Национальном Собрании. Попутно Саргсян похвалил нового спикера парламента Овика Абрамяна, выразив надежду, что он сможет повысить эффективность деятельности парламента.

Глава Армении заявил, что придает большое значение участию общественности в принятии решений государственной власти. Потому и в ближайшее время будет сформирован Общественный совет. Соответствующая комиссия уже завершила подготовительные работы. Кроме того Саргсян отметил о намеренности проводить консультации с главами политических партий страны по важнейшим вопросам. "Мы должны повысить роль политических партий и политических институтов в развитии нашей страны", - подчеркнул он.

Конечно, затронул Серж Саргсян и тематику борьбы с коррупцией. Кажется, именно эта тема стала его коньком после вступления в должность, хотя пока непонятно в какой именно сфере искать результаты. Так и сегодня, Саргсян заявил о необходимости жесткой борьбы с коррупцией. По его словам, в стране должна быть искоренена привычка пробивать себе путь ловкостью. Он отметил, что не чистые на руку должностные лица будут уволены с занимаемых должностей. Кресло чиновника должен занимать человек, действующий во благо национальных интересов, - подчеркнул президент, заметив, что борьба с коррупцией будет носить более жесткий характер. "В обществе должна быть сформирована культура непринятия коррупции", - отметил он

По внешнеполитическим вопросам президент был не особо многословен. Никаких программных вещей он не сказал. Зато его слова были весьма пафосные. "Оглянитесь вокруг - внешних угроз не стало меньше. "Но действительно ли мы, даже после последних событий протрезвились?", - задается вопросом глава Армении, выражая надежду, что "протрезвимся". У Саргсяна иногда такое впечатление создается, что Армения всем обществом становится критикующей нацией. "Несколько дней назад я призвал наших послов быть бдительным и усердным в вопросе достойного представления Армении за рубежом и в международных структурах, но этого недостаточно", - считает президент страны. По его словам, "в мире есть 10 млн. армян, а это значит, что Армения должна иметь 10 млн.послов". На его взгляд, "это единственный противовес угрозам, и армяне смогут противостоять, если полностью протрезвятся".

Президент Армении Серж Саргсян считает, что война в Карабахе не завершилась, поскольку еще не завершилась гонка вооружений. "Попробуйте обратиться к жителям армянских сел и городов с вопросом: "Когда завершилась карабахская война?" Наряду с другими ответами, люди вам скажут, что война не завершилась, так как не завершилась гонка вооружений, пока еще мы не поздравили президентов Азербайджана и Нагорного Карабаха с принятием волевого решения и мирным разрешением конфликта", - отметил Саргсян.

Свое слово глава Армении решил закончить на сильной ноте. "Хочу закончить свое слово относительно двух порочных и неприемлемых явлений. Первое, в нашей действительности имеют место случаи, когда отдельные люди решают выступать с позиции силы, решают, что им можно при помощи локтей на улице какие-то вопросы решать. Четко объявляю – для меня это непонятно, для меня это неприемлемо. Никто в Республике Армения не может себя чувствовать безнаказанным. Никто в Республике Армения не может функции государства приписать на себя. Я всем предлагаю воздержаться от укоренившихся порочных явлений, поскольку последствия в действительности будут видимыми. И второе, я обращаюсь к представителям власти и оппозиции, журналистам, общественным деятелям, всем. Обращаюсь и призываю прекратить публично оскорблять кого-то. Это уже у нас переходит приемлемые границы. Нанесение личных оскорблений у нас как будто становится нормой. Давайте все остановимся. Это дорога, ведущая в никуда", - подчеркнул Серж Саргсян.

Ընդհանուր | Դիտում: 561 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 03.10.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Խոճկորի ծնոտի եւ տավարի լեզվի մասին եզրակացությունը, որ մարտի 1-ի իրադարձությունները պատկերող տեսաերիզի կադրերի վերաբերյալ առաջ քաշեցին իրավապահ մարմինները, վկայում է, որ իշխանությունն իրապես, հասարակությանը դրել է խոճկորի եւ տավարի տեղ: Դա միգուցե հնչի կոպիտ, սակայն երբեք չի լինի ավելի կոպիտ, քան երբ հնչում է զոհված, սպանված մարդկանց հասցեին: Իհարկե, իրավապահներն ուղղակի չեն ասում, որ սպանվածներն ունեցել են խոճկորի ծնոտ կամ տավարի լեզու, այլ ընդամենն ասում են, որ այն, ինչ պատկերված է կադրերի վրա, դրանք ոչ մի կապ չունեն զոհվածների, սպանվածների հետ: Սակայն դա արդեն իսկ վկայում է այն քամահրական վերաբերմունքը, որ համակարգն ունի հանրության եւ դրա ամեն մի առանձին ներկայացուցչի հանդեպ: Սակայն, իրապավապահներին կարելի է հասկանալ: Նրանք թերեւս գիտակցում են, թե ինչ հանցանք են գործել հասարակության հանդեպ, եւ հիմա ամեն գնով, նույնիսկ խեղկատակության, փորձում են այդ հանցանքը կոծկել: Ավելորդ էր սպասել, որ իրավապահները կարող են խոստովանել, որ համակարգը մարտի 1-ին այդպես դաժան է վարվել թեկուզ մեկ ցուցարարի հանդեպ:

Այլ է խնդիրը մարտի 1-ի իրադարձությունների ուսումնասիրության ժամանակավոր հանձնաժողով կոչված մարմնի դեպքում: Այդ մարմնի ամեն մի անդամ ոչ միայն համոզված է, որ ինքը որեւէ հանցանք չի գործել հասարակության դեմ իր ամբողջ կյանքում, այլ նաեւ վստահ, որ ինքն ապրում է եւ հենց միայն դա մեծ ծառայություն է ազգին, իսկ եթե ուսումնասիրում է մարտի 1-ը, ապա դա արդեն իր ցուցաբերած ազգային հերոսություն է, որը պետք է հիմք ծառայի իր կենդանության օրոք արձան կանգնեցնելու համար: Եվ ահա այդ, կամ մոտավորապես այդ համոզման հանձնաժողովականները, հանգիստ, անվրդով ընդունեցին այն, ինչ եկան եւ իրենց մոտ ասացին համակարգի տարբեր ներկայացուցիչները, սկսած ոստիկանության բարձրաստիճան պաշտոնյաներից: Հանձնաժողովի հանգստությանը նույնիսկ կնախանձեր Գյումրիի «Շիրակ» ֆուտբոլային թիմի նախկին մարզիչ Անդրանիկ Ադամյանը, ով իր մարզչական գրեթե ամբողջ կարիերայի ընթացքում թերեւս այդպես էլ որեւէ խաղի ժամանակ ոչ մի անգամ չբղավեց ֆուտբոլիստներից մեկն ու մեկի վրա, համենայն դեպս ստադիոնում, խաղի ժամանակ:

Թվում էր, թե մարտի 1-ի ուսումնասիրության համար ստեղծված հանձնաժողովը, խոճկորի եւ տավարի եզրակացությունից հետո պետք է ջնջեր մինչ այդ ուսումնասիրածը, եւ կամ ամեն ինչ սկսեր նորից, կամ ուղղակի հայտարարեր ինքնալուծարման մասին, իսկ հանձնաժողովականներն էլ դիմեին իրավապահների դեմ դատարան, իրենց պատիվն ու արժանապատվությունը վիրավորելու մասին հայցով: Սակայն բնականաբար այդ բանը տեղի չունեցավ, որովհետեւ հանձնաժողովի անդամների խնդիրը երեւի թե ոչ թե սեփական պատիվն ու արժանապատվությունը, այլ համակարգի դեմքը փրկելն է: Իսկ դրա համար պետք է լուրջ արտահայտություն տալ սեփական դեմքին, ստեղծել խորաթափանց եւ մտատանջ դեմքի արտահայտություն, մի քիչ կռել մեջքը` ազգի ողբերգության բեռի ծանրություն խորհրդանշելու համար, ուղղել հոնքերը` կեցվածքի չեզոքություն խորհրդանշելու համար, որ ոչ ոք չզգա` ժպտում է հանձնաժողովի անդամը, ծիծաղում, թե զարմանում, եւ այդ տեսքով երեւալ հանրությանը:

Եվ դրանից բացի, հանձնաժողովին թերեւս արժե, որ նախնական եզրակացության մեջ, որ պատրաստվում են հրապարակել, մի փոքր ուղղում մտցնեն: Արժե, որ քաղաքացիներին, հատկապես քաղաքականապես անհնազանդ, ակտիվ քաղաքացիներին, հանձնաժողովն ամենայն պատասխանատվությամբ խորհուրդ տա, որպես եզրակացության միակ պետքական դրույթ, որ եթե նրանք պատրաստվում են, կամ մտադիր են, կամ հավանական են համարում, որ երբեւէ խաղաղ բողոքի կելնեն իշխանության դեմ, գնան եւ ստուգեն իրենց արյունը, ծնոտը եւ լեզուն: Դա անհրաժեշտ է բողոքից առաջ պարզելու, թե արդյոք իրենց մոտ ամեն ինչ մարդկային է, այսինքն արյունը ներկ չէ, ծնոտը խոճկորի չէ, իսկ լեզուն էլ տավարի չէ: Բանն այն է, որ մեկ էլ տեսար լինի այնպես, որ իսկապես նրանց մոտ այդ ամենը մարդկային չէ, եւ հետո խաղաղ ցույցի ընթացքում նրանց սպանությունն ուսումնասիրողները կընկնեն թյուրիմացության մեջ:
ՋԵՅՄՍ ՀԱԿՈԲՅԱՆ

Ընդհանուր | Դիտում: 531 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 01.10.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Հոկտեմբերի 1–ին Հայ Ազգային Կոնգրեսի գրասենյակի համակարգող Լևոն Զուրաբյանն ու ՀԱԿ-ի արտաքին հարաբերությունների պատասխանատու Վլադիմիր Կարապետյանը հանդիպել են Երևանում գտնվող Լեհաստանի Հանրապետության արտաքին գործերի նախարարի տեղակալ Անջեյ Կրեմերի գլխավորած պատվիրակության հետ։

Հանդիպմանը քննարկվեցին Հայաստանում ներքաղաքական իրավիճակը, ժողովրդավարության զարգացման ճանապարհին առկա խոչընդոտների վերացման հնարավորությունները, ինչպես նաեւ տարածաշրջանային խնդիրներն ու հակամարտությունների կարգավորման հեռանկարները։

ՀԱԿ-ի ներկայացուցիչները հատուկ կանգ առան քաղբանտարկյալների խնդրի վրա, հյուրերի ուշադրությունը հրավիրելով մասնավորապես այն հանգամանքի վրա, որ 38 քաղբանտարկյալի մեղադրանքը ներկայացված է միայն ոստիկանների ցուցմունքների հիման վրա, ինչը Եվրոպայի Խորհրդի կողմից համարվել է անընդունելի։ ԵԽ պահանջների ոտնահարման եւս մեկ վկայություն են հեռուստատեսության եւ ռադիոյի մասին օրենքում վերջերս արված փոփոխությունները, որոնց համաձայն իշխանության վերահսկողության տակ չգտնվող հեռուստաընկերությունները զրկվում է հայկական եթեր վերադառնալու հնարավորությունից մինչեւ 2011թ.։

Նախարարի տեղակալը ներկայացրեց «Արևելյան գործընկերություն» լեհ-շվեդական նախաձեռնության որոշ մանրամասները, ընդգծելով մարդու իրավունքների, ժողովրդավարական, քաղաքացիական հասարակության զարգացման ուղղությամբ նախաձեռնությունում արված շեշտադրումները։

ՀԱԿ-ի ներկայցուցիչները վերահաստատեցին դրական վերաբերմունքը լեհ-շվեդական նախաձեռնությանը, կարևորելով վերջինիս ընդունումը Հայաստանի կողմից։ Նշվեց, որ Հայաստանի եվրոպական ինտեգրացման գործընթացը չպետք է սահմանափակվի հռետորական հայտարարություններով, այլ պետք է իրական քայլեր իրագործվեն, ապացուցելու հայ ժողովրդի հավատարմությունը եվրոպական արժեքներին։

Հայաստանում ժողովրդավարական գործընթացների, ներքաղաքական ճգնաժամի հաղթահարման հեռանկարների մասին Լևոն Զուրաբյանը զրուցել է նաև ս.թ. սեպտեմբերի 29-ին Նորվեգիայի Թագավորության ԱԳՆ արտաքին հարաբերությունների հարցերով պետքարտուղար Ռայմոնդ Յուհանսենի հետ հանդիպման ընթացքում։

Ընդհանուր | Դիտում: 589 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 01.10.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Վերջին ժամանակներում հաճախ խոսվում է այն մասին, որ ժողովուրդը հիասթափվել է ընդդիմությունից և նույն ակտիվությամբ չեն մասնակցում հանրահավաքներին։ Այսօր «Հայացք» մամուլի ակումբում անդրադառնալով այդ թեմային՝ ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը նշել է, որ մեր ժողովուրդը հիասթափված է իշխանություններից, իսկ ինչ վերաբերում է պասիվությանը, ապա, իսկապես, կա մարդկանց մի զանգված, որն իսկապես հոգնել է, սակայն Լյուդմիլա Սարգսյանի հավաստմամբ, սա ժամանակավոր երևույթ է, և մարդկանց մի մասը «թայմ աութ» է վերցրել և մի քիչ հանգստանալուց հետո կշարունակի պայքարել։

«Ի վերջո, ութ ամիս է մարդիկ փողոցներից տուն չեն գնում, բնական է, որ կհոգնեն, հոգնածություն մենք էլ ենք զգում, սակայն մենք ժողովրդից տարբերվում ենք նրանով, որ հոգնելու իրավունք չունենք։ Երկարատև պայքարի մեջ մնում են ուժեղները», ասել է նա։

Ինչ վերաբերում է նրան, որ ժողովուրդն ուզում է ընդդիմության տակտիկական քայլերին առավել շատ ծանոթանալ, Լյուդմիլա Սարգսյանը նկատել է, որ միշտ չէ, որ ժողովրդին ամեն ինչ պետք է ասել։ «Դա մեր ժողովուրդը շատ լավ հասկանում է ու հավատալով սպասում։ Նշեմ, որ Լևոն Տեր Պետրոսյանի անձը պարտվող անձ չէ, և կարող է վստահ լինել իրեն աջակցող կուսակցությունների վրա», – նշել է քաղաքական գործիչը։

Խոսելով նաև հայ–թուրքական սահմանի բացման մասին՝ Լյուդմիլա Սարգսյանը համոզմուն է հայտնել, որ դեռևս հայ–թուրքական սահմանի բացման ժամանակը չի եկել։ Ըստ բանախոսի՝ սահմանի բացումը կարող է պայմանավորված լինել Ղարաբաղի տարածքների հանձնմամբ։ «Մի բան ձեռք ենք բերում, մյուսը՝ կորցնում։ Այստեղ Սերժ Սարգսյանը հայտնվել է փակուղու առջև։ Ահա թե ինչ է նշանակում չունենալ լեգիտիմ նախագահ։ Եթե Սերժ Սարգսյնը լիներ լեգիտիմ, իր թիկունքում կունենար ժողովրդի աջակցությունը և կարող էր համարձակ լուծումներ տալ, բայց քանի որ նա լեգիտիմ չէ, չգիտի իր անելիքները», – ասել է Լյուդմիլա Սարգսյանը։

Նա նաև ավելացրել է, որ Լևոն Տեր-Պետրոսյանն իր փորձառությամբ գիտի այդ խնդիրների լուծումները։ «Եվ ես կարծում եմ, որ, Լևոն Տեր–Պետրոսյանից բացի, ոչ ոք չի կարող մեր երկիրը դուրս հանել անդունդից»,– հավելել է Լյուդմիլա Սարգսյանը։

Ընդհանուր | Դիտում: 620 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 01.10.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Պարտադիր չէ ունենալ 70.000–անոց բանակ, կարելի է ունենալ դրա 10 տոկոսը, որը համալրված լինի պրոֆեսիոնալ կազմով։ Նման առաջարկությամբ է հանդես եկել ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը։

Իշխանությունները Զինապարության մասին օրենքով փորձում են իրականացնել 70.000–անոց բանակ ունենալու գաղափարը։ Այսօր «Հայացք» մամուլի ակումբում հրավիրված ասուլիսի ժամանակ ՍԴՀԿ ատենապետ Լյուդմիլա Սարգսյանը հայտարարեց, որ, բոլոր 18 տարեկաններին բանակ տանելով, սպանելու են երկրի ապագան։ Ըստ Լյուդմիլա Սարգսյանի՝ դրա հետևանքով մեծանալու է արտագաղթողների թիվը։

Անդրադառնալով նաև երկրում շարունակվող թանկացումներին և անըդհատ խոսվող աշխատավարձերի բարձրացմանը՝ Լյուդմիլա Սարգսյանը նկատեց, որ, միևնույնն է, աշխատավարձերի բարձրացումը չի կարող համապատասխան փոխհատուցում լինել։

«Սրանից կարելի է եզրակացնել, որ մեր երկիրը պատրաստ չէ ոչ մի մարտահրավերի։ Իսկ ավելի կոնկրետ՝ ունենք ոչ լեգիտիմ իշխանություններ, որոնց պատճառով մեր երկիրը չի կարողանում դիմակայել ոչ մի մարտահրավերի։ Կարծում եմ, որ այստեղ անելիք ունենք բոլորս. պետք է շարունակենք պայքարել»,- ընդգծել է Լյուդմիլա Սարգսյանը։

Ընդհանուր | Դիտում: 497 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 01.10.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Հայաստան. Հանձնակատար Համմարբերգը հրապարակում է մարտի իրադարձությունների հետաքննության վերաբերյալ իր եզրակացությունները

Ստրասբուրգ, 29.09.2008թ. «Կա ազատազրկվածների վերաբերյալ գոհացնող լուծման հասնելու և մարտի իրադարձությունների համար մեղավորներին պատասխանատվության կանչելու հրատապ անհրաժեշտություն»։ Այս հիմնական ուղերձով Եվրոպայի խորհրդի Մարդու իրավունքների Հանձնակատար Թոմաս Համմարբերգն այսօր հրապարակել է հուլիսի 13-15-ը Հայաստան կատարած այցի վերաբերյալ իր եզրակացությունների ամփոփումը՝ Նախագահական ընտրություններին հետևած հանրահավաքների արդյունքում բռնի իրադարձությունների հետաքննության առաջընթացը գնահատելու նպատակով։

«Ազատությունից զրկված անձանց իրավիճակը շարունակում է լուրջ մտահոգության աղբյուր լինել»,- ասել է Հանձնակատարը։ «Անպատասխան են մնում հարցեր կապված քրեական մեղադրանքների բնույթի և իրականացվող հետաքննության նպատակների հետ»։ Հանձնակատար Համմարբերգը նաև ափսոսանք է հայտնել, որ 19 անձանց նկատմամբ քրեական գործերը հիմնված էին միայն ոստիկանական վկայության վրա։

Հանձնակատարը հատկապես մտահոգված էր նախնական կալանքում գտնվող յոթ անձանցով, ներառյալ ընդդիմության հայտնի ներկայացուցիչները։ «Անընդունելի է շարունակել կալանքի տակ պահել կամ դատապարտել (նույնիսկ ազատազրկում չնախատեսող պատժամիջոցների) որևէ մեկին զուտ նրա քաղաքական համոզմունքների կամ ոչ բռնի գործողությունների համար»։

Այնուհետև Հանձնակատարը անդրադարձել է ազգային հետաքննող հանձնաժողովի ստեղծմանը։ Ողջունելով այս առումով Կառավարության պրոակտիվ մոտեցումը՝ նա առաջարկել է, որ շարունակական ջանքեր գործադրվեն միջազգային փորձագիտական խորհրդատվության և ընդլայնված ու ամբողջապես ընդգրկուն խորհրդակցությունների գործընթացի միջոցով։ «Փորձագիտական խմբի ստեղծումը, որին կհանձնարարվի իրականացնել համապարփակ, անկախ, անկողմնակալ ու թափանցիկ քննություն որը արժանահավատ կընկալվի Հայաստանի ողջ բնակչության կողմից, թվում է հասանելի է։ Հուսով եմ, որ այս հնարավորությունը կընդունվի և կշարունակի կառուցողական արձագանքներ ստանալ բոլոր համապատասխան դերակատարներից»:

Ընդհանուր | Դիտում: 512 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 29.09.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

На ваш взгляд, активизация Турции в вопросе Нагорного Карабаха это инициатива самой Турции или она является проводником политики других стран, скажем США, Европы или России?

Думаю, что Турция самодостаточная страна, и чье-либо поручение не будет выполнять. Это решение - быть более вовлеченным в регион - приняла Анкара, особенно, когда для этого создались благоприятные условия после военных действий 8 августа в Грузии. Сегодня Турция, используя решение президента Гюля присутствовать в Ереване во время футбольного матча сборных Армении и Турции 6 сентября, пытается как можно больше дивидендов получить от этого визита. Благодаря инициативе Сержа Саргсяна, эти турецкие дивиденды относятся также и к карабахскому вопросу . Турки, заметив, что Армения в этом вопросе проявляет готовность общаться с ними, проводить трехсторонние встречи, естественно, используют возможность обязательно вовлечься в переговорный процесс.

Договоренность о встрече министров иностранных дел трех стран, которая, состоится в Нью-Йорке, вызывает некоторые вопросы. Эта озабоченность вызвана по следующей причине – Азербайджан и Армения, помимо урегулирования конфликта в Нагорном Карабахе, других тем для переговоров не имеют, особенно после воинствующих заявлений Азербайджана о том, что никакая совместная программа не может быть даже рассмотрена до урегулирования карабахской проблемы. Следовательно, когда главы МИД двух стран сядут вокруг стола и проведут переговоры по карабахскому урегулированию, возникает вопрос - а что там будет делать министр иностранных дел Турции? Ведь переговоры осуществляются при совершено ином формате - посредничестве сопредседателей Минской группы ОБСЕ. Ведь за эти 17 лет Турция показала свой субъективный подход относительно переговоров, и не раз говорилось о том, что она не может быть посредником. Просто Турция воспользовалась этой возможностью и пытается, как можно больше выгод иметь от этой инициативы.

То есть вы исключаете такую возможность, что есть такая договоренность у сверхдержав мира сдать этот регион Турции и России для контроля?

Конечно, о такой договоренности не может быть и речи. Хочу напомнить, что сопредседателями Минской группы ОБСЕ являются теми государствами, которые давно вовлечены в Южно–Кавказский регион, и имеют здесь интересы и хорошие отношения, как с Арменией, так и с Азербайджаном. Притом Франция представляет Европейский союз, целый институт и влиятельнейшую организацию. Не думаю, что эти три крупнейших игрока будут преследовать цель кому-то что-то уступать. Мы неоднократно заявляли, что это для нас самый удобный формат для осуществления переговоров. Странно, что сопредседатели профессионально занимаясь разрешением конфликта (напомню лишь последние челночные поездки двух сопредседателей от Франции и США Фасье и Брайзы в Ереван, Степанакерт и Баку) и, содействуя всем сторонам – двум армянским и Азербайджану придти к согласию, говорят о четвертом посреднике. Сегодня, на мой взгляд, говорить о дополнительном посреднике бессмысленно. Непонятно просто, зачем он должен находиться здесь. Неясно, зачем мы соглашаемся на трехсторонние встречи. Мы бы приветствовали рассмотрение с Турцией комплекса вопросов, касающихся двусторонних отношений, то есть те проблемы, которые мешают урегулированию отношений. Откровенная и нормальная беседа была бы понятна. Но, на мой взгляд, в вопросе урегулирования карабахской проблемы Турции делать нечего.

По вашему мнению, вовлечение Турции в этот процесс как может отразиться на судьбе освобожденных территорий?

Я не вижу прямой связи между ними. Вопрос урегулирования последствий конфликта включен в документ, который был представлен сторонам в декабре прошлого года во время встречи глав МИД стран ОБСЕ. Армения не раз заявляла, что она высказывается за то, чтобы переговоры по вопросу НКР проходили в рамках этого документа. Для меня здесь непонятна роль Турции. Причем тут Турция? Мы много раз заявляли, что у нас первоочередным вопросом является статус Нагорного Карабаха, а остальные вопросы являются производным к вопросу статуса. Сегодня президент Турции говорит о готовности Армении вернуть территории. Я считаю это неуместным заявлением. Я жду, когда наши должностные лица, прежде всего опровергнут заявление Гюля, а потом четко скажут, что разговоры о возврате всех территорий не имеют каких-либо оснований.

На ваш взгляд, нет ли необходимости привлечь карабахскую сторону к предстоящей трехсторонней встрече в Нью-Йорке между министрами иностранных дел Армении, Азербайджана и Турции?

Было бы очень хорошо, если бы карабахская сторона участвовал в этой встрече, иначе непонятно, зачем Армения должна была согласиться на переговоры по формату 2-1. А то, что на этой встрече формат - двое против одного ни у кого не вызывает сомнения, поскольку Турция постоянно была заинтересованным игроком и постоянно защищала интересы Азербайджана. И об этом неоднократно публично заявляли не только мы, армянская сторона, но и сами турецкие официальные лица. Это не трехсторонняя встреча, а встреча двое против одного.

На ваш взгляд, правильную политику вела Армения после событий в Грузии?

Армянский Национальный Конгресс имел повод критиковать поведение властей после начала военных действий, особенно в тех условиях, когда фактически началась война в регионе, когда под угрозой находились коммуникации, ведущие в Армению. Сейчас какие-то должностные лица говорят о потерях Армении в результате тех событий в размере около 600 млн. долларов. В эти дни, когда мы начали терпеть убытки, элита армянской власти находилась вдали, на расстоянии тысяч километров от Армении. В те дни АНК представил пакет предложений, где мы предлагали содействовать международным посредническим инициативам, на уровне государства выразить соболезнование всем пострадавшим, а также принять в Армении тех людей, которые пострадали во время военных действий и проявить готовность передать гуманитарную помощь. Часть из этих предложений власти осуществили, в частности, выразив с большим опозданием соболезнование тем народам, которые были вовлечены в конфликт. А вообще, какую-то иную позицию Армения и не могла занимать в этом вопросе. Мы не можем позволить себе такую роскошь - защищать какую-либо сторону. Просто я хотел бы, чтобы мы более активно разъясняли международному сообществу и странам, вовлеченным в конфликт, что мы не можем защищать какое-либо из этих двух государств и перейти на чью-либо сторону. Этот наш мессидж должен был быть более четким и последовательным.

Как вы оцениваете заявления главы российского МИД-а, что Россия, признав независимость Абхазии и Южной Осетии, не намерена аналогично поступать в отношении Приднестровья и Нагорного Карабаха?

Затрудняюсь давать оценку подобному подходу России. Конечно, ситуация в Абхазии и Южной Осетии особая. Все мы знаем, что несколько лет тому назад Россия инициировала предоставление гражданам этих двух непризнанных стран российского гражданства, и этот процесс протекал довольно активно. События 8 августа показали, что для России начало боевых действий не было чем-то очень неожиданным, были привлечены достаточно большие силы в боевых действиях. Уверенно могу сказать, что подобной программы в отношении других конфликтов не могло и быть речи. Россия продолжает оставаться активно вовлеченной стороной в вопросе карабахской проблемы. Правда, было немного странно, что Армению не посетил российский сопредседатель Минской группы ОБСЕ, в то время когда в Армении отдельно побывали французский и американский сопредседатели. Но те мессиджи, которые мы имеем от России, свидетельствуют, что объективный подход, который она имела в отношении региона, продолжает сохраняться. Последнее свидетельство его активной вовлеченности в урегулирование проблемы НК это было приглашение Медведева азербайджанского президента посетить Москву, состоявшаяся там встреча и договоренности между ними.

Ընդհանուր | Դիտում: 548 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 28.09.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Անկախ նրանից, թե ինչպիսին է այս պահի ներքաղաքական իրավիճակը, հիմա Հայաստանում գործում է լրիվ ուրիշ, բացարձակապես նոր քաղաքական համակարգ:
Վերջին տասը տարվա մեջ առաջին անգամ երկրում չկա կեղծ ընդդիմություն, մի գործոն, որը քոչարյանական իշխանության համար ներքաղաքական կառավարման կարեւորագույն լծակ էր: Վարչախումբը իշխանությունը պահելու համար ստիպված էր զոհաբերել-բացահայտել իր այդ գաղտնի զենքը, ու հիմա Սերժ Սարգսյանը ուղղակի ստիպված է իր վրա վերցնել գործառույթներ, որ մի ժամանակ կատարում էին Արթուր Բաղդասարյանը, Արտաշես Գեղամյանը` մյուսները: Նա ինքն է «կառուցողական» քննադատության ենթարկում իշխանական որոշ շրջանակների, նրանց մեղադրում անբարոյականության, կաշառակերության, անարդարությունների մեջ: Այսինքն` Սերժ Սարգսյանը փորձում է հանդես գալ ոչ միայն «կառուցողական» իշխանության, այլեւ «պետականամետ» ընդդիմության դերում: Այս գործելակերպը, իհարկե, ցայտնոտային է: Կարելի է սեփական թիմակիցներին սարսափազդու քննադատության ենթարկել, Ջերմուկը հայտարարել տարածաշրջանի զբոսաշրջության կենտրոն, Գյումրին` մշակույթի կենտրոն, Դիլիջանը` ֆինանսական կենտրոն, Սյունիքը` արդյունաբերական կենտրոն: Բայց ի վերջո ոլորտների ու Հայաստանի քաղաքների թիվը սահմանափակ է, պոտենցիալ մեդալակիրների թիվը` նույնպես, որովհետեւ վերջին տասը տարիներին բոլոր հնարավոր մարդիկ ստացել են բոլոր հնարավոր մեդալները: Հարցն այն է, թե ինչ է լինելու հետո: Իսկ հետո ոչ մի բան էլ չի լինելու, որովհետեւ չի կարող լինել: Ընդհանրապես, բոլոր նրանք, ովքեր կարծում են, թե «նախագահ Սերժ Սարգսյանը» կարող է համակարգային փոփոխություններ իրականացնել, մի քիչ լավ չեն պատկերացնում, թե ինչ ասել է նախագահ: Նախագահը անձ չէ, որ Բաղրամյան 26-ում հայտնվելու ճարպկություն է ունենում: Նախագահը ինստիտուտ է, որի կազմավորման կարգը նշված է ՀՀ Սահմանադրության մեջ: Իսկ Սերժ Սարգսյանը Բաղրամյան 26-ում ամենեւին էլ սահմանադրական մեխանիզմով չի հայտնվել, ինչը նշանակում է, որ նրա ներկայությունը ՀՀ նախագահի աշխատասենյակում ընդամենը խորհրդանշում է պետական մեքենայի խափանված լինելը, սահմանադրական կարգի չգործելը: Եւ եթե որեւէ մեկը կարծում է, թե խափանված պետական մեքենայով կարելի է առաջ գնալ, նույնն է, թե մտածի, որ կարելի է թռչել թեւեր չունեցող ինքնաթիռով: Հիմա իհարկե, Սերժ Սարգսյանն ու Տիգրան Սարգսյանը նստել են այդ թեւեր չունեցող ինքնաթիռի ղեկին ու ազդարարում են. «Հեսա թռնելու ենք, հեսա թռնելու ենք, հեսա տեսեք ո~նց ենք թռնելու»: Անգամ ուղեւորների են տեղավորում իրենց ինքնաթիռի մեջ, որոնք միանում են պիլոտների հավաստիացումներին. «Հեսա թռնելու ենք»: Իրականում ոչ մի թռիչք չի կարող լինել, ոչ թե որ մենք չենք ուզում. պարզապես ինքնաթիռը թեւեր չունի: Պարզապես պիլոտները այնքան են շտապել զբաղեցնել օդանավի ղեկավարների տեղերը, որ հաշվի չեն առել, որ թռիչքի համար թեւեր են պետք:

Այս ֆոնին արժե կրկին անդրադառնալ Ռոբերտ Քոչարյանի տասնամյա պաշտոնավարման արդյունքներին: Այդ պաշտոնավարման ընթացքում անընդհատ թմբկահարվում էր տնտեսական աճ, առաջընթաց, զարգացում: Եւ այս ազդարարումները մշտապես զուգորդվում էին բանավեճերով, թե ինչքանով կարելի է խոսել առաջընթացի մասին: Մարտի 1-ը տվեց բոլոր հարցերի պատասխանը. տասը տարի զարգացում ապրած երկրում չէր կարող մարտի 1 լինել, որովհետեւ զարգացումը շատ ավելի լուրջ հասկացություն է, քան էլիտար բնակարանաշինարարությունը կամ էլիտար ավտոմեքենաների առատությունը:

Իհարկե, այն խոսակցությունները, թե մի խումբ «էքստրեմիստներ» մարտի 1-ից առաջ վիճակը սրեցին եւ այլն, լուրջ համարել չի կարելի: Որովհետեւ «մի խումբ էքստրեմիստները», որքան էլ մարդկանց հոգեխանգարմունքի մեջ գցելու ունակություն ունենան, չեն կարող բողոքի այնպիսի ալիք բարձրացնել, որը ինչ-որ կերպ սանձելու համար անհրաժեշտ լինի մարդկանց վրա կրակել: Եւ այդ բողոքի ալիքն ընդամենը պատասխանն ու գնահատականն էր Ռոբերտ Քոչարյանի 10-ամյա պաշտոնավարության, պատասխանն էր այն բանի, որ Հայաստանը զզվել է այդ «զարգացումից» ու «առաջընթացից»:

Շատերը հարցնում են` մի՞թե Քոչարյանի պաշտոնավարման ընթացքում դրական փոփոխություններ չեն եղել: Հայաստանում դրական փոփոխություններ են եղել նաեւ արաբական նվաճման շրջանում: Բայց եթե ուզում ենք հարցին օբյեկտիվ մոտենալ, չպետք է ասենք` տեսեք, այս փողոցն ասֆալտապատվել է, ուրեմն ամեն ինչ լավ է, կամ կոռուպցիան աճել է, ուրեմն ամեն ինչ վատ է: Պետք է մի նժարին դնենք դրական փոփոխությունները, մյուս նժարին` բացասական փոփոխությունները, եւ տեսնենք, թե ինչ ունենք արդյունքում: Իսկ արդյունքում ունենք մարտի 1, եւ սա է Քոչարյանի պաշտոնավարման իրական արդյունքն ու գնահատականը: Իսկ Սերժ Սարգսյանի պաշտոնավարման այս փուլի գնահատականը Հյուսիսային պողոտայում մարդկանց վանկարկելն արգելող կարմիր բերետավորներն են: Այնպես որ, Սերժ Սարգսյանի վարչակազմը չի կարող հաջողություն ունենալ, եւ սա հասկանալու համար` ընդամենը պետք է արձանագրել, որ պետությունը համակարգ է, ու եթե այդ համակարգում որեւէ դետալ չի աշխատում, փչացած է կամ բացակայում է, դա բերում է շղթայական հետեւանքների, որից խուսափել չի կարելի:

Թերեւս հենց այս գիտակցումն ու հաշվարկն է պայմանավորում իշխանություն-ընդդիմություն ներկայիս հարաբերությունները եւ նրանց քայլերի տրամաբանությունը: Հիմա արդեն ընդդիմություն ասելիս հանրությունը նկատի է առնում կոնկրետ հասցե` ՀՀ առաջին նախագահ Լեւոն Տեր-Պետրոսյանին եւ Հայ ազգային կոնգրեսը: Իհարկե, կան նաեւ «Ժառանգությունը» եւ «Նոր ժամանակները», որոնք չնայած Կոնգրեսի մեջ չեն, բայց ցուցադրում են իրենց ուղղակի կապը քաղաքական այս կառույցի հետ: Այնպես որ, ընդդիմության շրջանակը հստակ հայտնի է, եւ այդ ընդդիմությունը, որի առանցքը Հայ ազգային կոնգրեսն է, շատ կոնկրետ հասկացություն է հիմա Հայաստանում, մի իրավիճակ, որ նախկինում երբեք չի եղել: Իսկ ընդդիմության հասցեի ակնհայտությունը ստեղծում է մի վիճակ, երբ հանրությունը հստակ գիտի, թե ում միջոցով պետք է հակակշռի իշխանություններին եւ անհրաժեշտության դեպքում ումով պետք է փոխարինի նրան: Եւ հենց այս իրողությունն է, որ Սերժ Սարգսյանին ստիպում է պատեպատ զարկվել: Բայց ինքն էլ գիտի, որ պատեպատ զարկվելու այդ գործընթացը չի կարող երկար տեւել, մանավանդ որ կոնկրետ արդյունքներ չեն լինելու երբեք:

Եւ այս ֆոնին իրական ընդդիմության գոյությունը Սերժ Սարգսյանի իշխանության համար թիվ մեկ անհանգստությունն է, եւ գործող վարչախումբը փորձում է անհավասար ճակատամարտի մեջ քաշել այդ ընդդիմությանը` ուժային եղանակով նրան ջախջախելու համար: Հայ ազգային կոնգրեսի` վերջին շրջանի զգուշավորությունը հենց սրանով է պայմանավորված: Կոնգրեսի ղեկավարությունը հաշվարկում է, որ իշխանական համակարգի խափանումը անխուսափելի է` վերը նշված պատճառներով, եւ վճռական ճակատամարտի համար պետք է ավելի հարմար պահ ընտրել: Այս հաշվարկը չի կարելի անհիմն համարել, բայց այն բավական ռիսկային է:

Ընդդիմության զգուշավորությունը կարող է վարկաբեկիչ լինել նրա համար, եւ այդ զգուշավորությունը կարող է ընկալվել որպես հարմարվողականություն: Այսպիսի իրավիճակի երկարաձգման դեպքում իշխանությունը նոր կեղծ ընդդիմություն ձեւավորելու շանս կունենա: Ի վերջո, չպետք է մոռանալ, որ եթե մարտի 1-ին ժողովուրդը իշխանական դուբինկաների տակ ճողոպրեր, խոսք անգամ չէր կարող լինել Համաժողովրդական շարժման շարունակության, իրական ընդդիմության այսօրինակ ձեւավորման մասին: Իշխանությունը վերջին տասը տարիներին ընդամենը մեկ խնդիր է լուծել. ամեն ինչ անել` հանրային ընդվզման ոգին ջարդելու, կոտրելու, արմատախիլ անելու համար: Հիմա էլ այս գործելակերպը շարունակվում է, եւ դրան պետք է ինչ-որ բան հակադրել, հակառակ դեպքում ընդդիմության լինել-չլինելը կզրկվի իմաստից: Խոսքը, իհարկե, սադրանքին սադրանքով պատասխանելու մասին չէ: Պետք է կարողանալ սադրանքին պատասխանել հաստատակամությամբ, որի արտահայտման տասնյակ հանգիստ ու խաղաղ ձեւեր կան: Ի վերջո, ճիշտ է, որ գործող վարչախումբը թռչել չի կարող. բայց կարող է քարշ գալ եւ իր ետեւից քարշ տալ Հայաստանն ու նրա ժողովրդին: Եւ իրական ընդդիմությունը պետք է ամեն ինչ անի` այս սողացող գործընթացը կանգնեցնելու համար:

Ընդհանուր | Դիտում: 541 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 27.09.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

«Այս պահին մենք երեք խնդիր ունենք՝ քաղբանտարկյալների ազատում, մարտի 1-ի իրադարձությունների ամբողջական բացահայտում և «Կենտրոն» համայնքի ազատագրում։ «Կենտրոնի» ազատագրմամբ մենք կարևոր քայլ կանենք և կունենանք ազատագրված «Կենտրոն» Հայաստանում», – այսօր Հյուսիսային պողոտայում կայացած «Կենտրոն» համայնքի թաղապետի թեկնածու Արարատ Զուրաբյանի նախընտրական հանդիպման ժամանակ հայտարարել է Դավիթ Շահնազարյանը։

Նա հերքել է Համաժողովրդական շարժման մարելու մասին բոլոր տեղեկությունները ու նշել, որ շարժումը միշտ էլ կարող է հուժկու հանրահավաքներ իրականացնել, սակայն իրենք, ի տարբերություն իշխանությունների, իրավունք չունեն սխալվելու։ Նա, ինչպես և Արամ Սարգսյանը, ընդգծել է, որ շարժումը ճիշտ տեղում, ճիշտ ժամանակին, ճիշտ ձևով անելու է իր անելիքները։

«Շարժումը հասնելու է իր նպատակին՝ ժողովրդավարության հաստատման և իշխանությունների ընտրության», – ասել է Շահնազարյանը։

Շարժման ներկայացուցիչը հավելել է, որ այդ նպատակներին հասնելուց հետո իրենք ունեն ևս մեկ նպատակ՝ մարդու իրավունքների և ազատությունների վերկանգնումը Հայաստանում։

Ընդհանուր | Դիտում: 460 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 27.09.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

«Այս պայքարը չի մարում, այն նոր է սկսվում և ունենալու է հաղթանակի հանգրվաններ. «Կենտրոնում» ունենալու ենք հաղթանակ», – այսօր Հյուսիսային պողոտայում իր ընտրողների հետ հանդիպման ժամանակ հայտարարել է «Կենտրոն» համայնքի թաղապետի թեկնածու Արարատ Զուրաբյանը։

Նա ասել է, որ այսօր ժողովուրդը կամային նոր հատկություններ է դրսևորում, որով կերտելու է իր հաղթանակը և հասնելու է հաջողության։ Արարատ Զուրաբյանը, ինչպես հայտարարել էր ավելի վաղ, «Կենտրոն» համայնքում հաղթանակը նվիրելու է քաղբանտարկյալներին։

«Հյուսիսային պողոտան վերածվելու է հաղթանակի պողոտայի», – հավելել է նա։

Ընդհանուր | Դիտում: 449 | Ավելացրած է: Shagane | Ամսաթիվ: 27.09.2008 | Գնահատականը: 0.0/0 | Մեկնաբանություններ (0)

Մուտք
Փնտրում
Գործընկերներ
 
 
 
Քաղբանտարկյալների ընտանիքներին օգնելու նպատակով «Սասուն» ջոկատի ազատամարտիկ, առաջին կարգի հաշմանդամ Արշավիր Բոզինյանը բացել է հաշվեհամար: Ովքեր կցանկանան օգնել քաղբանտարկյալների ընտանիքներին, կարող են փոխանցել իրենց գումարները հետեւյալ հասցեով. Արդշինինվեստբանկի Հրազդանի մասնաճյուղ, Արշավիր Սուրենի Բոզինյան, հաշվեհամար` 247 640 037 245 0010:
Անանուն մնալ ցանկացող նվիրատուներին առաջարկում ենք դիմել Ժիրայր Սեֆիլյանին (հեռ. 094 407609) կամ Կարապետ Ռուբինյանին (հեռ. 093 900915): Նվիրատուներին կտրվի ստացական` Արշավիր Բոզինյանի ստորագրությամբ:
Ով Կա?

Այս պահին ակտիվ են 1
Հյուրեր 1
Հատուկ Գունդ 0
Copyright Հատուկ Գունդ Ե/Ն © 2024
Хостинг от uCoz